chrdili, forester s/tb 2001 პარამეტრები

[chrdili]

ნიკი: chrdili

სახელი: მინდია

გვარი: ყვავაძე

მანქანა: subaru forester

წელი: 2001

ფერი: წითელი (კოდი 08k)

დამატებითი მონაცემები: s/tb 2.0, მოდელი- SF5D53P, ძრავი- EJ205DXWBE

[chrdili]

ყველაფერი დაიწყო იმითი, რომ შაბათს ბორჯომში ჩავედი ცოლ შვილთან. ბავშვი ბებიას დაუტოვე, და გადავწყვიტე ცოტა მეც დამესვენა, ან უბრალოდ გამესეირნა, და ცოტა ვიბოდიალე თუ ბევრი, იმ ღამეს, ბაკურიანში სადღაც ტყეში გავშალეთ კარავი მეუღლესთან ერთად. დილით არ ვიცოდი საით წავსულიყავი, და დავარკვიე რო სადღაც ბორჯომთან, რომელიღაც სოპელთან 3 ტბა იყო და ძალიან ლამაზი ადგილები იყო. მოკლედ გზა აღმოჩნდა სოფელ ჩობისხევიდან.
ჩავედით ჩობისხევში, იქ გვითხრეს, რომ ტბები სოფელ დაბაძველთან იყო მაგრამ ამ მანქანით იქ ასვლაზეც არ მეფიქრა. 3 ხიდიანი მანქანებით დადიან, და თან ჩაბმულ მორებსაც დაათრევენ ხოლმე. მოკლედ მაგითი არც ეცადო, ნივები და უაზები ძლივს ადიანო. მე მაინც ვკითხე გზა საით იყო და განვაგრძეთ სვლა, გზის გასაყართან ქალები იდგნენ და საიდან უნდა ავიდეთქო რო ვკითხე დამცინეს, მაგითი უნდა ახვიდეო? (ვირმა რა იცის ხურმა რა ხილიათქო) ვიფიქრე, და განვაგრძე სვლა .
თავიდან გზას არაუშავდა, თუ მდინარეზე დადებულ 1 მეტრი დიამეტრის ასბესტის ტრუბას არ ჩავთვლით, რომელზეც მუცელი ვახოხიალე. მერე იქდან მონტერო სპორტთ მომავალი ხალხი შემხვდა, მითხრეს, ფეხით თუ ახვალ თორე მაგითი ვერაო, ეს გზა ჯერ იმასთან შედარებით რაც ზევითაა ავტობანიაო. თვითონაც ვერ ავიდა, და მანქანას რაღაცა გაუტეხა. მოკლედ შემდგომ გზა იყო ძალიან ცუდი, მაგას თუ გზა ქვია საერთოდ. შემდგომ სვლა ჭადრაკის თამაშს უფრო გავდა. მანქანას ვაჩერებდი, დიდ ლოდებს შორის გასვლის ტრაექტორიას ვადგენდი, ისე რო კარტერი არ გამეხია, ან რამე არ გამერტყა, და მერე ჩემი მეუღლე და ჩემი შტურმანი (მშვენიერი შტურმანი აღმოჩნდა სხვათაშორის) გარედან გზას მაჩვენებდა და ნელ ნელა წინ მივიწევდით. ნახევარზე მეტი რო გავიარეთ ლენდ კრუიზერ 200 მოგვადგა, ცუდი ადგილი იყო, ვიწრო გასასვლელი იყო და ზუსტად შუაში წვეტიანი ლოდები იყო, და წვეტევზე მაგარი წარტყმული ეტყობოდა, ალბათ იმ მონტერო სპორტმა გაარტყა, გზას ვასწორებდი მოკლედ ქვებით. ის მონაკვეთიც გავიარეთ, და ლენდ კრუიზერი წინ გაუშვი. ერთად ვიარეთ, მეთქი სადაც ლენდ კრუიზერი გაივლის, იქ ხო ფორესტერიც ტავისუფლად გავა მეთქი . მოკლედ კარგად ვიარეთ, იმ ტიპებს მსუბუქად რო ვთქვათ ძალიან გაუკვირდათ ეს მანქანა ესე მაგრა რო დადიოდა. თან საბურავები აშკარად იმ გზის შესაბამისი არ მქონდა. საკმაოდ ღრმა ტალახებში ისე გავიარე მეც მაგრა გამიკვირდა. მოკლედ 9 კილომეტრს ესე 2 თუ 3 საათი მოვუნდით. ადგილი მართლა ძალიან მაგარი აღმოჩნდა.
გზაში პლასტმასის დამცავი მომეგლიჯა, რო შევხედე დაჭმუჭნული და ნათრევი იყო, დარჩენილი უკანა ორი სამაგრი ბოლტი მოვხსენი, გამოვიღე და რო გავშალე, მაგრა გამიკვირდა,- თავისი ფორმა დაიბრუნა, მარტო თერმული დაცვა აეხა, და ისევ მივამაგრე უიმისოდ უკან ჩასვლის პერსპექტივა დიდად არ მხიბლაბდა, გახურებული ძრავით ტალახებში გავლა და დიდ ქვებზე სიარული.
უკანა გზა უფრო რთული აღმოჩნდა. დაღმართში გზა არ ჩანდა და ტან უკვე საკმაოდ დაღლილიც ვიყავი (დაძაბული სიარულით, და მერე ტბაზე ტივით სეირნობით და ცურვით ). რამდენიმეჯერ მაგრა გავდე ძირი, სამხიდიანი მანქანების ნავალ აზელილ მიწაში რამდენიმე ადგილას ცოტა ვიწვალეთ, ხან ძირზე დავდე, ხან ვიცურე ცოტა ტალახებში, მაგრამ მანქანას თავი ღირსეულად ეჭირა, ძალიან დაბალ პროტექტორებიანი საბურავების მიუხედავათ ბუქსირი არ დასჭირვებია, მიწოლით ადვილად ამოვიდა
მოკლედ მანქანამ მეც და ყველა იქ მყოფიც გაოცებული დატოვა