პარტნიორები
მეგობრები
მთვლელები
უფლისციხე–ატენის ხეობა–სოფელი ფლავი, 26 ივლისი, 2009
ყველაფერი დაიწყო დილით.
დილის 6 საათზე ყველა გამოაღვიძა საშინელმა წვიმის ხმაურმა და ერთიდაიგივე კითხვა დაუსვა ყველამ თავისთავს, წავიდე? თუმცა 9–ის ნახევრისათვის წვიმა უკვე შეწყვეტილი იყო და ამ კითხვას ყველამ დადებითად უპასუხა. სასწრაფოდ შევაფუცხუნეთ ერთმანეთი, ჩქარ-ჩქარა ავიბარგეთ და შევიკრიბეთ დინამოს სტადიონთან, რათა იქვე გვეყიდა პროდუქტები და შევდგომოდით გზას… საორგანიზაციო საკითხების მოგვარებამ წაიღო საკმაო დრო, რის გამოც მხოლოდ 11–ისთვის შევძელით დაძვრა…
გასვლის მონაწილე მანქანები: Subaru Impreza WRX & Subaru Forester S/tb
მონაწილეები: Lio, Dzebo, Shota85, Matador, Irrict, Taji-ji და კიდევ ერთი ჩვენი მეგობარი – ნატო
პირველი წერტილი იყო უფლისციხე
მართალია დიდად ამ კომპლექსის ისტორიაში ვერცერთი ვერ ვერკვეოდით, მაგრამ ერთი ნახვით ყველამ შევიგრძენით რომ ეს იყო ერთერთი არქიტექტურული შედევრი, კლდეში გამოკვეთილი ქალაქი თავის დარბაზებით, აბანოებით, აკვედუკებით, პატარა გამოქვაბულებით, სალოცავებით და მტრისგან თავდაცვის (იმდროინდელი) თანამედროვე სისტემებით (ბევრი ბჭობის შემდეგ დავასკვენით, რომ უფლისციხის აღება თითქმის შეუძლებელი იყო), ჩრდილოეთით კლდეები, სამხრეთით მტკვარი…
შუასაუკუნეები შედევრი ჩვენს თვალწინ გადაიშალა და ჩვენც, არც თუ ძალიან დაღლილებმა ისტორიის წიაღში ჩაფლობა, სილამაზით ტკბობა, მზეზე მიფიცხება და სულის ამოთქმა გადავწყვიტეთ
უფლისციხეში დაახლოებით ერთი საათი დავყავით, ბევრი ვიბოდიალეთ, მზეს მივეფიცხეთ, ცივი სასმელები დავლიეთ და გავაგრძელეთ ჩვენი მარშრუტი…
უფლისციხეში ჩასულმა ადამიანმა არ უნდა დაიზაროს და აუცილებლად უნდა გადაუხვიოს ატენის ხეობისაკენ… ულამაზესი ბუნება, უსუფთავესი ჰაერი, არაამქვეყნიური სიმშვიდე და თვალუწვდენელი ლანდშაფტი…
ატენის ხეობაში, ატენის სიონთან გავჩერდით…
იმისდა გამო, რომ აღნიშნული ძეგლის რესტავრაცია მიმდინარეობს, აკრძალულია ყველანაირი გადაღება, რის გამოც ფოტო მასალა ამ ძეგლისა ვერ მოვიპოვეთ, ხოლო ნანახით მოვინუსხეთ, ულამაზესი ტაძარი, უამრავი ფრესკით და განუმეორებელი აურით ადამიანს არა მხოლოდ ფიზიკურ, სულიერი დასვენების უფლებას აძლევს…
პატარა შესვენების შემდეგ გავუყევით მარშრუტის ბოლო პუნქტისაკენ გზას, სოფელი ფლავი მდებარეობს გორის რაიონში, ცხინვალიდან სულ რამოდენიმე კილომეტრში და იქ მოსახვედრად საჭიროა დროებით ჩვენს კონტროლ ქვეშ არ მყოფი რეგინის გზაზე გასვლა… გორში არც თუ ბევრჯელ ვიყავით ნამყოფები და გზის გაკვლევა მხოლოდ ერთი მეთოდით შევძელით (პატრულს ვთხოვეთ აგვეხსნა თუ ცხინვალში როგორ მოვხვედრილიყავით, რისი გაგონების შემდეგაც უმალ გვიპასუხეს მოგვყევითო და ესკორტის თანხლებით დავადექით შიდა ქართლის გზას)…
სოფელი ტყვიავიდან გადავუხვიეთ მარჯვნივ, სადაც უკვე გამკაცრებული კონტროლის ზონა ყოფილა და ყველას მოგვთხოვეს საბუთების წარდგენა… რის შემდეგაც გაგვატარეს და ჩვენც ყანებს შორის მიმავალ ასფალტირებულ ტრასაზე ზუზუნით (ასფალტს აშკარად ეტყობა ტანკების ნაკვალევი, რაც საბურავების ხმის მოსმენისას აშკარა ხდება) მივქროდით…
საკმაოდ მალე მივედით მესამე პუნქტამდე, მანქანები ჩრდილში დავაყენეთ, ჩვენც შევედით გრილ სახლში რათა ოდნავ სული მოგვეთქვა…
არ არსებობს სრულყოფილი ქალაქგარეთ გასვლა, მწვადის, პურის, ყველის და კეთილი გულის გარეშე…
დაპურებულებმა და დღით კმაყოფილებმა დამატებით 100 მეტრით წინ წაწევა გადავწყვიტეთ და XI საუკუნის “ციხესიმაგრის” თავისი გმირი მცველებით ნახვა გადავწყვიტეთ…
ამ წერტილს იქით უკვე მტერია…
მზე ჩავიდა, მანქანები დაიქოქა და ჩვენც დავადექით თბილისიკენ გზას…
სად იქნება შემდეგი გაჩერება?! საით გაგვიწევს გული?! სად გაისმება სუბარუს ძრავის ღმუილი?!
Mysubaru.ge – Subaru Club Georgia – გახდი ერთერთი ჩვენგანი!!!
გელით ყველას!!!